สาลมัณฑปิยเถราปทานที่ 10 (490)[80] เราเข้าไปสู่ป่ารัง สร้างอาศรมอย่าง สวยงาม มุงบังด้วยดอกรัง ครั้งนั้นเราอยู่ในป่า ก็พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สยัมภูเกอัคร- บุคคล ตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง พระนามว่า ปิยทัสสี ทรงประสงค์ความสงัด จึงได้เสด็จเข้าสู่ป่ารัง เราออกจากอาศรมไปป่าเที่ยวแสวงหามูล ผลาผลในป่า ณ เวลานั้น ณ ที่นั้น เราได้เห็นพระสัมพุทธเจ้าพระ- นามว่า ปิยทัสสี ผู้มีพระยศใหญ่ ประทับนั่งเข้า สมาบัติรุ่งโรจน์อยู่ในป่าใหญ่ เราปักเสา 4 เสา ทำปะรำอย่างเรียบร้อย แล้วเอาดอกรังมุงเหนือพระพุทธเจ้า เราทรงปะรำ ซึ่งมุงด้วยดอกรังไว้ 7 วัน ยังจิตให้เลื่อมใสใน กรรมนั้น ได้ถวายบังคมพระพุทธเจ้า ผู้ประเสริฐสุด สมัยนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้อุดมบุรุษ เสด็จออกจากสมาธิประทับนั่งทอดพระเนตรดู เพียงชั่วแอก สาวกของพระศาสดาพระนามว่า ปิยทัสสี ชื่อว่า วรุณ กับพระอรหันตขีณาสพแสนองค์ได้ มาเฝ้าพระศาสดาผู้นำชั้นพิเศษ |